این نوع کروماتوگرافی یک فاز ساکن قطبی و یک فاز متحرک ناقطبی یا باقطبیت کم دارد. حلال آبدوست در فاز ساکن بوسیله پُرکننده ها نگهداشته می شوند. حلالهای فاز متحرک ممکن است بر اساس توانایی در تشکیل پیوند هیدروژنی طبقه بندی می شود. معمولاً فاز ساکن این نوع کروماتوگرافی به شدت قطبی بوده، مثل آب یا تری اتیلن گلیکول که بر روی ذرات سیلیس یا آلومین استوار است. یک حلال نسبتاً ناقطبی مانند هگزان یا ایزوپروپیل اتر به عنوان فاز متحرک به کار برده می شود. در کروماتوگرافی فاز – نرمال جز با کمترین قطبیت اول شوییده می شود، زیرا از همه بیشتر در فاز متحرک حل می شود و با افزایش قطبیت فاز متحرک زمان شویش کاهش می یابد. در پُرکننده های پیوند شده فاز نرمال تجاری R در ساختار سیلوکسان یک گروه عاملی قطبی مانند سیانو، دیول و دی متیل آمینو می باشد. قطبیت این مواد در گستره قابل توجهی تغییر می کند. نوع سیانو کمترین قطبیت و انواع آمینو بیشترین قطبیت را دارند، با پُرکننده های فاز – نرمال شویش با حلالهای نسبتاً ناقطبی مانند اتیل اتر، کلروفرم و هگزان انجام می شود.